Romatoid Artrit Tedavisinde Hidroksiklorokin Kullanımının Orta Vadede Retina Kalınlığı Üzerine Etkisi
Onur GÖKMEN, Nilüfer YEŞİLIRMAK, İmren AKKOYUN, Gürsel YILMAZ
ÖZET
Amaç: Hidroksiklorokin tedavisi altındaki romatoid artrit hastalarının optik koherans tomografi cihazı kullanılarak foveal, perifoveal ve parafoveal retina kalınlıklarının incelenip, aynı yaş grubundaki sağlam bireylerin ölçümleri ile kıyaslanması ve hidroksiklorokin kullanan romatoid artrit hastalarında retina kalınlıklarında incelme olup olmadığı ve var ise hangi kadranda ilk olarak ortaya çıktığı araştırılmak istendi.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya en az 2 yıldır romatoid artrit tanısı alıp hidroksiklorokin kullanıyor olan hastalar ve sağlıklı kontroller alındı. Olguların optik koherans tomografi cihazı ile makülanın 9 farklı lokalizasyonundaki retina kalınlıkları cihazın otomatik segmentasyon haritasıyla ölçüldü. İlaç kullanım süresi ve dozunun maküla kalınlığı ile olan korelasyonuna bakıldı. Fotoreseptör iç segment-dış segment bandı da optik koherans tomografi görüntüleri kullanılarak incelendi.
Bulgular: İlaç kullanan 24 hasta ve 29 sağlıklı birey çalışmaya dahil edildi. Hasta grubunun yaş ortalaması 59,0 ± 8,4 yıl, kontrol grubunun yaş ortalaması ise 59,1±7,6 yıl idi ve iki grup arasında yaş ortalamaları açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p=0,454). Hasta grubunun ortalama hidroksiklorokin kullanım süresi 6,8 ± 5,6 (dağılım 2-25) yıl idi. Hasta grubu ve kontrol grubu arasında optik koherans tomografi cihazı ile ölçülen makülanın 9 bölgesindeki retina kalınlıklarında anlamlı bir fark tespit edilmedi (p>0,05). İlaç kullanım süresi ve dozunun da ortalama maküla kalınlığı ile olan korelasyonunda istatistiksel olarak anlamlı bir sonuç yoktu (p=0,252). Her iki grupta da hiçbir optik koherans tomografi görüntüsünde iç segment-dış segment bandında düzensizlik saptanmadı.
Sonuç: Hidroksiklorokin kullanımına bağlı klinik toksisitesi olmayan olguların optik koherans tomografi kullanılarak retina kalınlığının sağlam bireylerin retina kalınlığından farklı olmadığı makülanın 9 farklı bölgesi incelenerek gösterildi. Hidroksiklorokin kullanım dozu ve süresinin de orta vadede maküla kalınlığı ile korelasyon göstermediği görüldü.
Anahtar Kelimeler: Hidroksiklorokin, Retinal toksisite, Maküla kalınlığı, Optik koherans tomografi
The Effect of Hydroxychloroquine Usage in Rheumatoid Arthritis Treatment Over Retinal Thickness in Medium Term
ABSTRACT
Objective: This study aims to measure foveal, perifoveal and parafoveal retinal thicknesses of patients with rheumatoid arthritis under hydroxychloroquine treatment, and to compare them with healthy subjects at the same age group by utilizing optical coherence tomography, and to show the first effected quadrant if there is any retinal thinning occuring in patients with rheumatoid arthritis under hydroxychloroquine treatment.
Material and Method: Patients diagnosed with rheumatoid arthritis and who have been using hydroxychloroquine for at least 2 years and healthy control group were included in this study. All of the subject’s macula’s were measured from 9 different localizations across macula by automatic segmentation map of optical coherence tomography. Moreover, drug usage duration, cumulative drug dose and photoreceptor interior-outer segment bands were analysed.
Results: Twenty four rheumatoid arthritis patient who are using hydroxychloroquine and 29 healthy subjects were included in the study. Mean age of the patient group was 59,0 ± 8,4 years and the mean age of control group was 59,1±7.6 years, and there was no statistically significant difference between them (p=0.454). Mean hydroxychloroquine usage duration of patient group was 6.8 ± 5.6 (range 2-25). There was no statistically significant difference between the patient group and the control group retinal thicknesses among 9 specific localizations of macula by using optical coherence tomography (p>0,05). Thus, there was no statistically significant correlation between drug usage duration and mean macular thickness (p=0.252). Moreover, there were no irregularity along IS/OS band in both groups.
Conclusion: Macular thicknesses weren’t different from the control group, in patients who were using hydroxychloroquine were shown in 9 different locations across macula by using optical coherence tomography. Thus, hydroxychloroquine usage duration and dosage aren’t correlated with macular thickness in the medium term.
Keywords: Hydroxychloroquine, Retinal toxicity, Macula thickness, Optical coherence tomography
Bu çalışmanın kaynak olarak gösterimi: Gökmen O. Yeşilırmak N. Akkoyun İ. Yılmaz G. Romatoid Artrit Tedavisinde Hidroksiklorokin Kullanımının Orta Vadede Retina Kalınlığı Üzerine Etkisi. MN Oftalmoloji 2017;24(4):216-220
