Tedaviye Dirençli Pigment Epitel Dekolmanı Olgularında Vitreus İçine Aflibersept Enjeksiyonu
Faruk KAYA, Hakan BAYBORA, Hacı KOÇ
ÖZET
Amaç: Tedaviye dirençli retina pigment epiteli dekolmanı olgularında vitreus içine ranibizumab enjeksiyonundan aflibersept tedavisine geçişin etkinlik ve güvenilirliğini değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: Ranibizumab tedavisine dirençli olup, aflibersept tedavisine geçilmiş olan 18 hastanın 18 gözünün bulguları retrospektif olarak tarandı. 3 ay boyunca aylık enjeksiyondan sonra 2 ayda bir enjeksiyon yapıldı. Pigment epitel dekolmanı yükseklik ve çapındaki değişimler ve düzeltilmiş en iyi görme keskinliğindeki değişimler değerlendirildi. p<0,05 ise sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.
Bulgular: Aflibersept öncesi 283 ± 145 mikron olan pigment epitel dekolmanı yüksekliği, 132±53 mikrona düştü (p=0,008). Aflibersept öncesi 2413±756 mikron olan pigment epitel dekolmanı çapı, 1756 ± 812 mikrona düştü (p=0,007). 12 ay sonunda tam düzelme sağlanan 2 hastamız oldu. Aflibersept öncesi 0,68 ± 0,32 logMAR olan görme keskinliği, 0,48±0,21 logMAR’a yükseldi (p=0,005).
Sonuç: Tedaviye dirençli pigment epitel dekolmanı vakalarında aflibersepte dönüş, maküla komplikasyon oranları ile beraber, fonksiyonel ve anatomik olarak tatmin edici sonuçlar sunmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Aflibersept, Pigment epitel dekolmanı, Yaşa bağlı maküla dejenerasyonu
Intravitreal Aflibercept Injection Treatment for Resistant Pigment Epithelial Detachment Cases
ABSTRACT
Objective: To evaluate the efficacy and safety of switching from ranibizumab to aflibercept intravitreal injections in treatment for resistant retinal pigment epithelial detachment cases.
Material and Method: The datas of intravitreal ranibizumab treatment-resistant 18 eyes of 18 patients those have been switched to aflibercept treatment were reviewed retrospectively. After three monthly injections, bimonthly regimen was performed. The changes of pigment epithelial detachment height and radius, and the best-corrected visual acuity were analyzed retrospectively. Results were considered statistically significant as p<0.05.
Results: Mean baseline pigment epithelial detachment height decreased from 283±145 to 132±4253 micron at month 12 (p=0.0008). Mean baseline pigment epithelial detachment radius decreased from 2413±756 to 1756±812 micron at month 12 (p=0.0007). Complete pigment epithelial detachment resolution occurred in two of the patients at the end of the 12 months. Baseline est-corrected visual acuity improved from 0.68 ± 0.32 to 0.48±0.21 logMar (p=0.005).
Conclusion: Switching to aflibercept presents satisfactory functional and anatomical outcomes with a reasonable complication rate in treatment-resistant pigment epithelial detachment.
Keywords: Aflibercept, Pigment epithelial detachment, Age-related macular degeneration
Bu çalışmanın kaynak olarak gösterimi: Kaya F. Baybora H. Koç H. Tedaviye Dirençli Pigment Epitel Dekolmanı Olgularında Vitreus İçine Aflibersept Enjeksiyonu. MN Oftalmoloji 2017;24(3):160-164
