ÖZET

Amaç: Nüks retina dekolmanı (RD) gelişen olgularımızda nükse neden olan sebepleri incelemek ve cerrahi sonrası risk faktörlerini değerlendirmek.
Gereç ve Yöntem: 2007-2010 tarihleri arasında Ankara Ulucanlar Göz Hastanesi 2. Göz Kliniği Retina biriminde nüks RD tanısı alan 30 hastanın 30 gözü geriye dönük olarak incelendi. Olguların başlangıç ve takip muayenelerinde tüm göz muayene bulguları değerlendirildi.
Bulgular: Çalışmaya dahil edilen olguların ortalama yaşı 49,2 yıl (13-87) idi. Olguların 24‘ü (%80) erkek, 6’sı (%20) kadın idi. On olguda (%33,3) psödofaki, 7 olguda (%23,3) dejeneratif miyop, 5 olguda (%16,7) travma, 2 olguda (%6,7) proliferatif diyabetik retinopati ve 1 olguda (%3,3) afaki mevcuttu. Hastaların 17’sinde (%56,7) çift kadranda, 7’sinde (%23,3) dört kadranda, 5’inde (%16,7) üç kadranda ve 1’inde (%3,3) tek kadranda RD mevcuttu. İlk ameliyatta 25 olguya (%83,3) VRC uygulanmış iken 5 olguya (%16,7) konvansiyonel RD cerrahisi yapılmıştı. Kullanılan tamponad maddesi olarak 21 gözde (%70) silikon yağı, 4 gözde (%13,3) perfloropropan gazı ve konvansiyonel cerrahi yapılan 5 göze (%16,6) hava tamponadı uygulanmıştı. Olgularda nüks RD gelişme zamanı ortalama 3 aydı (1-12 ay). Etyolojik neden olarak 15 olguda (%50) proliferatif vitreoretinopati gelişimi, 8 gözde (%26,6) gözden kaçan ve/veya yeni retinal yırtık, 4 olguda (%13,3) alt yarıdaki yırtığa silikon yağının tamponad yetersizliği, 2 olguda (%6,6) yetersiz çökertme, 1 olguda (%3,3) traksiyonel RD gelişimi mevcuttu.
Sonuç: Nüks RD olgularında proliferatif vitreoretinopati gelişimi ile gözden kaçan ve/veya yeni gelişen retina yırtığı en önemli etyolojik nedeni teşkil etmektedir.
Anahtar Kelimeler: Nüks retina dekolmanı, Proliferatif vitreoretinopati, Retina yırtığı, Silikon yağı

Clinical Features of Our Cases with Recurrent Retinal Detachment

SUMMARY

Aim: To investigate the causes of recurrent retinal detachments and evaluate the risk factors after retinal detachment surgery.
Material and Method: From 2007 to the 2010, 30 cases with recurrent retinal detachment in SB Ankara Ulucanlar Eye Hospital Retina Clinic were involved in this study retrospectively. A complete ophthalmological examination was evaluated at the beginning and followup period.
Results: The mean age was 49.2 years (13-87). 24 patients were male (80%) and 6 patients were female (20%). Pseudophakia in 10 cases (33.3%), degenerative myopia in 7 cases (23.3%), trauma in 5 cases (16.7%), proliferative diabetic retinopathy in 2 cases (6.7%), and aphakia in 1 case (3.3%) were detected. Of the 30 cases, retinal detachment involved 2 quadrants in 17 cases (56.7%), 4 quadrants in 7 cases (23.3%), 3 quadrants in 5 cases (16.7%), and 1 quadrant in 1 case (3.3%). Twenty five patients (83.3%) had vitreoretinal surgery and 5 cases (16.7%) underwent conventional surgery. Twenty one eyes (70%) were infused with silicone oil, 4 eyes (13.3%) were infused with perfluoropropane gas, and 5 eyes underwent conventional surgery (16.6%) were infused with air as a tamponade. The mean interval between surgery and the recurrent retinal detachment was 3 months (1-12 months). Proliferative vitreoretinopathy in 15 patients (50%), missed and/or new retinal breaks in 8 patients (26.6%), inadequate tamponade of silicone oil at inferior part of retina in 4 patients (13.3%), ineffective indentation in 2 patients (6.6%), and tractional retinal detachment in 1 patient (3.3%) were detected as etiologic causes.
Conclusion: Proliferative vitreoretinopathy and missed and/or new retinal break formation were the most important etiological factors in the development of recurrent retinal detachment.
Key Words: Recurrent retinal detachment, Proliferative vitreoretinopathy, Retinal break, Silicone oil